اینم بگم که همیشه عادت دارم یه خودکار تو جیبم داشته باشم. یه آقایی
اومد جلو و در حالی که با موبایلش صحبت می کرد با اشاره از چند نفر
سوال کرد : ببخشید خودکار دارید؟ چند نفر گفتن نه. منم که دیدم کارش
ضروریه خودکارم رو در از جیبم در آوردم و بهش دادم. با اشاره تشکر کرد
و دوسه قدم دورتر رفت تا چیزی رو که مخاطبش از اون طرف بهش میگه
بنویسه. بعد از چند لحظه کارم تموم شد و منتظر موندم که اون آقا کارش
با خودکار تموم بشه و اون رو به من پس بده. البته پشتش به من بود .
وقتی برگشت دیدم خودکار رو تا نصفه تو دهنش فروکرده ! تقریبن حالم
بد شد ولی به روی خود نیاوردم. بعد از اتمام صحبتش خود کار رو آورد و
خیلی هم تشکر کرد .که مثلن شرط ادب رو بجا آورده باشه !
منم گفتم: داداش من خود کار رو دادم با اون بنویسی نه اینکه بکنی تو
دهنت! ... بگذریم...
نمی دونم چی بگم واقعن! ولی این تنها نمونه ای از برخورد های بدون
مسئولیت ما مردم رو نشون میده. بارها و بارها خود ما هم همین نوع
برخورد ها رو داریم. بدون اینکه فکر کنیم و درست رو از غلط تشخیص بدیم.
همین چیز های جزئی و کوچک هستند که فرهنگ ما رو تشکیل میدن .
همین چیز ها هستن که یک ملت با فرهنگ و بی فرهنگ رو از هم متمایر
می کنه. باید از خودمون شروع کنیم.