اشتباه !

شنیدستم دو دانشجوی در طب

بدیده عابری را در خیابان

که آن رهرو به طوری راه رفتی

دو پایش باز بودی همچو مرغان

یکی گفتابه دیگر مرد زیرک

گمانم فتق دارد زیر تمبان!

جوابش داد آن یک ، با نگاهی

نگاهی همچو عاقل در سفیهان

بگفتا یار من این یک نشانیست

که او دارد بواسیر ای مسلمان

بگفتا اولی  بندیم شرطی

ببندیم زین میان ما نیز پیمان

کزو جوییم مشکل را همینجا

چرا ره می رود او هم بدینسان

برای پرسشی  زان  مرد عابر

روان گشتند آن دَم خوب و آسان

به او گفتند آنگه فکر خود را

که من گفتم چنین و او بدانسان

چو پرسیدند آنها مشکلش را

چنین گفتا جوابش مرد مردان!

بگفتا هر سه تا کردیم سهوی

ضرر کردیم گویا هر سه تامان!

تو در تشخیص خود از مشکل من

نمودی  اشتباه در فتق ،ای جان

و آن دیگر به تشخیص بواسیر

نموده اشتباهی بد تر از آن

بکردم بنده هم یک اشتباهی

همین گوشه کنار این خیابان

دلم پیچید و ناگه فکر کردم

که دارم باد معده من به یک آن

رها کردم خودم را من به شدت

ولی دیدم که ر... م توی تمبان !!

«صمد آقا»